Een onbewuste oegandese pep talk...

En daar zit ik dan, een tikkeltje teleurgesteld omdat mijn 45 km training vandaag niet door kan gaan, althans ik denk dat dat verstandiger is. Af en toe word ik geteisterd door een behoorlijke lage rugpijn en na vannacht daarvan meer wakker geweest te zijn dan te hebben geslapen proberen we het morgen maar gewoon opnieuw. Wandelen is tenslotte goed voor rugpijn, echter de ervaring leert dat uitgerust en fit beginnen ook wel zo prettig is en wie weet wandel ik de km-ers morgen moeiteloos achter elkaar door. De Nijmeegse 4daagse komt nu stiekem best dichtbij en eerlijk is eerlijk, ik vind het behoorlijk spannend en uitdagend.

Gelukkig is er al snel weer een grote glimlach op mijn gezicht getoverd als daar in onze mailbox weer een bericht verschijnt vanuit ons front in Oeganda, het blijkt het allerbeste medicijn. Een enthousiast bericht vol verhalen en foto's over wat er allemaal gaande is en waar op dit moment hard aan gewerkt wordt. Ik kan mijn geduld niet bewaren om te wachten tot Mars weer terug is van zijn werk om samen te kijken. In gedachten bedenk ik me hoe uitzinnig hij straks zal zijn. Het donatiegeld voor 2013 is volop in beweging en vooralsnog verloopt alles volgens plan. Zoals het hoort: geld moet rollen! De ramen van het schoolgebouw functioneren zoals bedoeld, de vergunning van de winkel is helemaal rond, de voorraad is ingeslagen en de winkel gaat echt open. Doreen is vol enthousiasme aan de slag met haar basketry training project en maakt regelmatig de grote reis naar Kampala. De kinderen gaan blij naar school en dit alles onder leiding van gemotiveerd personeel wat de kans krijgt zich te ontwikkelen. Een gelukkig en emotioneel gevoel overvalt me. Enorm trots, trots op alles en iedereen. Op onze familie, vrienden, donateurs en iedereen die altijd voor ons klaar staat, op de oprichters van het project en bovenal op de lokale bevolking die het uiteindelijk toch zelf moet doen. Het is zo waardevol te beseffen dat we dit met zijn allen op deze manier kunnen realiseren en daar zo betrokken bij mogen zijn. Stapje voor stapje gaan we langzaam het verschil gewoon maken, een waar kippenvel moment!

De juiste spirit heeft mij weer helemaal bereikt; kom maar op! Kom maar op met alle blaren, rugpijn, afgetakelde schouders, stramme spieren of wat voor kwalen dan ook: we gaan verder met WANDELEN en wel zonder gezeur! ZONNE-ENERGIE voor Namakwa village daar doen we het voor. En voor de enorme kick die volgt als dat gaat lukken. Met dat in het achterhoofd trainen we vrolijk verder en maken we ons langzaam op voor de start op 16 juli a.s. in het mekka van de wandelsport: Nijmegen, here we come! En nu als een speer op zoek naar een mooie wandelroute voor morgen...

Bekijk snel alle foto's hier

Help jij mijn blaren om te zetten in zonne-energie? Klik hier
_____________________________________________________________________________________________